ค้นหาบล็อกนี้

ทวดหวาด แมววิเชียรมาศที่จันทบุรี อายุ 34 ปี เท่ากับคน 160 ปี

ฮือฮา "ทวดหวาด" แมวไทยวิเชียรมาศ ที่จันทบุรี อายุยืนยาว อยู่ดูโลกมานานถึง 34 ปี หรือเท่ากับคน 160 ปี ยังแข็งแรง แต่เริ่มมีอาการหลงลืม ขณะที่ลูก หลาน แม้กระทั่งเหลนแมว ตายจากไปหมดแล้ว
วันที่ 19 มีนาคม ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปยังบ้านเลขที่ 163/1 ม.1 ต.บางกะจะ อ.เมือง จ.จันทบุรี ซึ่งเป็นบ้านของ นางวรรณา โกศการิกา หรือป้าไพ อายุ 57 ปี หลังทราบว่าเป็นผู้ที่เอ็นดูและชอบสัตว์เลี้ยง โดยหนึ่งในนั้นคือ แมวไทยวิเชียรมาศ ที่มีอายุยืนยาวถึง 34 ปี ซึ่งปัจจุบันนี้อาจไม่มีแมวที่อายุมากขนาดนี้
นางวรรณา หรือป้าไพ เล่าว่า ครอบครัวมีอาชีพทำสวนผลไม้ และได้เลี้ยงสัตว์ เช่น แมว สุนัข โดยสุนัขก็จะทำหน้าที่เฝ้าสวน ส่วนแมวเลี้ยงไว้ที่บ้าน โดยมีแมวพันธุ์เปอร์เซียอยู่ 7 ตัว และแมววิเชียรมาศ  1 ตัว ซึ่งแมววิเชียรมาศ ทางครอบครัวตั้งชื่อว่า ศรีสวาท หรือ ยายหวาด หรือ ทวดหวาด เป็นแมวเพศเมีย สีน้ำตาล น้ำหนักประมาณ 2 กิโลกรัม โดยที่ทวดหวาดมีอายุถึง 34 ปี ซึ่งหากเทียบกับอายุคนแล้วก็มีอายุราว 160 ปีเลยทีเดียว ซึ่งถือว่ายากมากที่จะมีแมวอายุยืนยาวได้ถึงขนาดนี้

ป้าไพ เล่าให้ว่า เมื่อนานมากแล้ว ราวปี 2529 ได้มีแมววิเชียรมาศ ซึ่งเป็นแมวจรจัด พลัดหลงมาบริเวณหน้าบ้าน จึงได้ตัดสินใจเลี้ยงไว้ จนกระทั่งอีก 1 ปีต่อมา 2530 แมวตัวดังกล่าวได้ออกลูกมา 2 ตัว โดยมียายหวาดเป็นหนึ่งในนั้น ส่วนอีกตัวตาย จึงได้เลี้ยงไว้พร้อมกับแมวเปอร์เซียตัวอื่น เลี้ยงไปเลี้ยงมาจนถึงขณะนี้ยายหวาดมีอายุถึง 34 ปีแล้ว น้อยกว่าอายุลูกสาวคนเล็กเพียง 3 ปีเท่านั้น
"สมัยที่ยายหวาดเป็นสาวๆ มีความสามารถจับสัตว์เล็กสัตว์น้อยในสวนผลไม้เก่งมาก แถมขี้อ้อน ขี้เล่น แต่ก็ไม่ทิ้งนิสัยดุถ้าถูกคุกคามจากสัตว์อื่น ซึ่งที่ผ่านมาเคยถูกสุนัขกัดที่ขาหลังถึง 2 ครั้ง จนมีปัญหาเรื่องของกระดูกมาจนถึงทุกวันนี้ แต่โชคดีที่ยังสามารถเดินได้ แม้อายุถึง 34 ปีแล้ว แต่ยายหวาดเคยมีลูกมาแค่ครอกเดียวเท่านั้น จำนวน 4 ตัว สีน้ำตาลเหมือนกันหมด ต่อมามีหลานอีก 5-6 ตัว และรวมไปถึงเหลนอีก 2-3 ครอก ซึ่งก็ได้เลี้ยงไว้เองบ้าง แบ่งให้กับคนรู้จักนำไปเลี้ยงบ้าง เนื่องจากมีแมวมากแล้ว และสมัยก่อนไม่นิยมทำหมันแมว เพราะค่าใช้จ่ายสูง จนกระทั่งปัจจุบันนี้ลูก หลาน เหลน ของยายหวาดไม่อยู่รอดเลยสักตัว"

อย่างไรก็ตาม ด้วยอายุที่มากขนาดนี้ ยายหวาด ไม่เคยป่วยย้อนหลังมาแล้ว 3-4 ปี แต่จะมีอาการเรื่องของความชรา ทั้งการเคลื่อนไหวและอาการหลงลืมเช่นเดียวกับคน ส่วนเรื่องของอาหารการกิน สมัยก่อนชอบกินของสด เช่น หัวปลา เนื้อปลาคลุกข้าว จนกระทั่งกินอาหารเม็ดเป็น แต่ทุกวันนี้เปลี่ยนเป็นอาหารกระป๋องแทน เนื่องจากภาวะของฟันที่ไม่เอื้อต่อการบดเคี้ยว
ป้าไพ ยังบอกว่า ยายหวาด ถูกเลี้ยงมาแบบปล่อย คือ เลี้ยงแบบบ้านๆ มีอิสระ ทุกวันจะต้องมีเวลาให้ และพยายามสังเกตลักษณะนิสัยหรือสิ่งที่ชอบของแมว ที่สำคัญถ้าป่วย แต่ไม่มากก็ให้ดูแลหายาให้กินตามอาการ แต่ถ้าเกิน 3 วันให้พาไปรักษา

สำหรับครอบครัวป้าไพ คนรักแมว ได้เปิดช่องทางสื่อโซเชียล ทั้งเฟซบุ๊ก ยูทูบ ไว้พูดคุยแลกเปลี่ยนกับคนรักแมวด้วยกัน โดยใช้ชื่อว่า ยายหวาด siamese cat 1987. 

แสดงความคิดเห็น

0 ความคิดเห็น